Ścieżka nawigacji

Bieżące wyjaśnienie komórek merytorycznych Zakładu

Zasady ustalania podstawy wymiaru zasiłków dla pielęgniarek i położnych od 1 września 2018 r.

Przed 1 września 2018 r. pielęgniarkom i położnym wypłacany był dodatek do wynagrodzenia zasadniczego. Dodatek ten nie był uwzględniany w podstawie wymiaru zasiłków w razie choroby i macierzyństwa, gdyż pracownicy zachowywali do niego prawo w okresie pobierania tych zasiłków. Od 1 września 2018 r. pielęgniarki i położne otrzymują zwiększone wynagrodzenie zasadnicze, a wcześniej wypłacany dodatek już im nie przysługuje.

Przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego oraz pozostałych świadczeń w razie choroby i macierzyństwa, nie uwzględnia się składników wynagrodzenia, do których pracownik, zgodnie z postanowieniami układów zbiorowych pracy lub przepisami o wynagradzaniu, zachowuje prawo w okresie pobierania tych zasiłków, czyli składniki wynagrodzenia są wypłacane pracownikowi za okres pobierania zasiłków.

Zgodnie z ogólną zasadą, w razie podjęcia przez pracodawcę decyzji o zaprzestaniu wypłaty składnika wynagrodzenia od określonej daty, podstawę wymiaru zasiłku, który przysługuje za okres od tej daty, ustala się bez tego składnika. Zasada ta nie ma jednak zastosowania, jeżeli składnik wynagrodzenia zostanie włączony w całości lub w części do innego lub zamieniony na inny składnik wynagrodzenia.

Jak obliczyć podstawę wymiaru zasiłku dla pielęgniarek i położnych, jeśli niezdolność do pracy powstała po 31 sierpnia 2018 r.

Jeżeli niezdolność do pracy powstała po zmianie zasad wynagradzania, tj. po 31 sierpnia 2018 r., po raz pierwszy lub po przerwie trwającej co najmniej trzy miesiące kalendarzowe, w podstawie wymiaru zasiłku, który przysługuje po przerwie należy odpowiednio uwzględnić wynagrodzenie otrzymane za okres przed 1 września 2018 r. wraz z dodatkiem do wynagrodzenia zasadniczego oraz wynagrodzenie za okres od 1 września 2018 r. w podwyższonej wysokości.

Jak obliczyć podstawę wymiaru zasiłku przysługującego od 1 września 2018 r. pielęgniarkom i położnym, jeżeli niezdolność do pracy powstała przed 1 września 2018 r. i trwa po tej dacie i pracodawca podwyższył od 1 września 2018 r. wynagrodzenie o wcześniej wypłacany dodatek.

Nie ma przeszkód prawnych, by pracodawca podwyższył wynagrodzenie zasadnicze pracownikowi w okresie, gdy jest on nieobecny w pracy w związku z pobieraniem zasiłków, mimo że pracownik faktycznie otrzyma zwiększone wynagrodzenie zasadnicze dopiero po powrocie do pracy. Nieobecność w pracy pracownika w związku z pobieraniem zasiłków, co do zasady nie wyłącza obowiązku podwyższenia wynagrodzenia zasadniczego w tym czasie.

Jeżeli niezdolność do pracy powstała przed 1 września 2018 r., podstawę wymiaru zasiłku, który przysługuje za okres od 1 września 2018 r. należy przeliczyć i uwzględnić w niej dodatek do wynagrodzenia wypłacony za okres, z którego wynagrodzenie jest przyjmowane do obliczenia podstawy wymiaru.

Jeżeli w poszczególnych miesiącach tego okresu pracownik był nieobecny w pracy w związku z pobieraniem zasiłków, dodatek do wynagrodzenia powinien być przyjęty w pełnej miesięcznej kwocie, od której naliczona zostałaby składka na ubezpieczenie chorobowe, gdyby pracownik był obecny w pracy przez cały miesiąc.

Przeliczenie podstawy wymiaru zasiłku za okres po 31 sierpnia 2018 r. i włączenie do niej dodatku do wynagrodzenia zasadniczego dotyczy zarówno przypadków, gdy niezdolność do pracy powstała przed 1 września 2018 r. i trwa nieprzerwanie po tym dniu, jak i przypadków, w których podstawy wymiaru kolejnego zasiłku nie ustala na nowo, gdyż przerwa między okresami pobierania zasiłków trwała krócej niż trzy miesiące kalendarzowe.

Przykład
Pracownica była niezdolna do pracy z powodu choroby od 20 do 31 sierpnia 2018 r. oraz od 5 listopada do 10 grudnia 2018 r. Za okresy te przysługuje jej zasiłek chorobowy.

W podstawie wymiaru zasiłku chorobowego za okres od 20 do 31 sierpnia 2018 r. należy uwzględnić wynagrodzenie miesięczne za okres od sierpnia 2017 r. do lipca 2018 r. Dodatku do wynagrodzenia zasadniczego wypłaconego za ten okres nie wlicza się do podstawy wymiaru zasiłku, dlatego że pracownica zachowywała do niego prawo w okresie pobierania zasiłku.

Pomimo że między okresami pobierania zasiłków od 20 do 31 sierpnia 2018 r. oraz od 5 listopada do 10 grudnia 2018 r. nie upłynęły 3 miesiące kalendarzowe i podstawy wymiaru zasiłku przysługującego za okres od 5 listopada do 10 grudnia 2018 r. nie ustala się ponownie, to jednak w podstawie wymiaru należy uwzględnić dodatek do wynagrodzenia zasadniczego. Oznacza to, że do podstawy wymiaru zasiłku za okres od 5 listopada do 10 grudnia 2018 r. przyjmuje się wynagrodzenie zasadnicze za okres od sierpnia 2017 r. do lipca 2018 r. oraz kwoty dodatku do wynagrodzenia wypłaconego za ten okres.

Jak obliczyć podstawę wymiaru zasiłku przysługującego od 1 września 2018 r. pielęgniarkom i położnym, jeżeli niezdolność do pracy powstała przed 1 września 2018 r. i trwa po tej dacie, pracodawca nie podwyższył od 1 września 2018 r. wynagrodzenia zasadniczego o wcześniej wypłacany dodatek do tego wynagrodzenia

W przypadku, gdy pracodawca pielęgniarkom i położnym, które są nieobecne w pracy w związku z pobieraniem zasiłków nie podwyższył od 1 września 2018 r. wynagrodzenia zasadniczego o wcześniej wypłacany dodatek (i pracownice te nie otrzymują dodatku do wynagrodzenia zasadniczego od 1 września 2018 r.), dodatek do wynagrodzenia przysługujący do 31 sierpnia 2018 r. nie podlega uwzględnieniu w podstawie wymiaru zasiłków przysługujących za okres po tej dacie. Podjęcie decyzji o zaprzestaniu wypłaty dodatku przez pracodawcę oznacza, że jest to składnik wynagrodzenia przysługujący do określonego terminu.

Przykład
Pracownica była niezdolna do pracy z powodu choroby od 9 lipca do 10 października 2018 r. Za ten okres przysługiwał jej zasiłek chorobowy.

Przez okres pobierania zasiłku chorobowego od 9 lipca do 31 sierpnia 2018 r. otrzymywała też dodatek do wynagrodzenia zasadniczego. Dodatku tego nie wliczono więc do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego za ten okres.

Od 1 września 2018 r. pracodawca nie podwyższył tej pracownicy wynagrodzenia zasadniczego o kwotę wcześniej wypłacanego dodatku do wynagrodzenia i jednocześnie od tej daty zaprzestał wypłaty dodatku. Oznacza to, że dodatek stanowił składnik wynagrodzenia przysługujący do określonego terminu tj. do 31 sierpnia 2018 r. i nie można go uwzględnić w podstawie wymiaru zasiłku przysługującego od 1 września do 10 października 2018 r.