Praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze do rekompensaty

Praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze do rekompensaty

Praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze do rekompensaty:

za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach
o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia.

Przy ustalaniu 15-letniego okresu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganego do obliczenia rekompensaty stosuje się analogiczne zasady jak przy ustalaniu prawa do wcześniejszej emerytury z tytułu wykonywania tej pracy. Niezbędne jest, aby praca w szczególnych warunkach była wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku. Przy ustalaniu okresów pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze nie uwzględnia się okresów niewykonywania pracy, za które pracownik otrzymał po 14 listopada 1991 r. wynagrodzenie lub świadczenie na wypadek choroby lub macierzyństwa. Są to okresy:

  1. niezdolności do pracy,

  2. usprawiedliwionej nieobecności w pracy, za które w okresie od 15 listopada 1991 r. do 24 lipca 1992 r. wypłacono nauczycielowi, na podstawie ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela, wynagrodzenia za czas usprawiedliwionej nieobecności w pracy, a w odniesieniu do wynagrodzenia wypłaconego nauczycielowi w czasie urlopu macierzyńskiego – za okres od 15 listopada 1991 r. do 31 lipca 1992 r.,

  3. urlopu dla poratowania zdrowia,

  4. urlopu szkoleniowego,

  5. przebywania nauczycieli na urlopie na dalsze kształcenie się,

  6. pozostawania nauczycieli w tzw. stanie nieczynnym,

a także okresy, za które pracownik otrzymał po 14 listopada 1991 r. zasiłki: chorobowy, macierzyński, opiekuńczy bądź świadczenie rehabilitacyjne.

Ponadto przy ustalaniu okresów zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze nie uwzględnia się – niezależnie od okresów, w jakich zostały przebyte – okresów urlopu wychowawczego, urlopu bezpłatnego oraz służby wojskowej.

Do obliczenia rekompensaty uwzględnia się przede wszystkim okresy pracy w szczególnych warunkach wymienionej w wykazach A i B stanowiących załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Wykaz A zawiera poszczególne rodzaje prac skatalogowane w 14 działach:

Numer działu

Rodzaje prac w szczególnych warunkach

Dział I

Prace w górnictwie

Dział II

Prace w energetyce

Dział III

Prace w hutnictwie i przemyśle metalowym

Dział IV

Prace w chemii

Dział V

Prace w budownictwie i przemyśle materiałów budowlanych

Dział VI

Prace w leśnictwie, przemyśle drzewnym i papierniczym

Dział VII

Prace w przemyśle lekkim

Dział VIII

Prace w transporcie i łączności

Dział IX

Prace w gospodarce komunalnej

Dział X

Prace w rolnictwie i przemyśle rolno-spożywczym

Dział XI

Prace w przemyśle poligraficznym

Dział XII

Prace w służbie zdrowia i opiece społecznej

Dział XIII

Prace w zespołach formujących szkło

Dział XIV

Prace różne

 

Wykaz B zawiera poszczególne rodzaje prac skatalogowane w 4 działach:

Numer działu

Rodzaje prac w szczególnych warunkach

Dział I

Prace na statkach żeglugi powietrznej

Dział II
 

Prace w portach morskich

Dział III
 

Prace gorące w hutach żelaza i stali oraz hutach metali nieżelaznych

Dział IV

Prace różne

Do okresów zatrudnienia w szczególnych warunkach zalicza się także okresy pracy górniczej oraz okresy zatrudnienia na kolei wymienione w ustawie emerytalnej, a także okresy służby w charakterze funkcjonariusza pożarnictwa, Milicji Obywatelskiej (obecnie Policji), organów bezpieczeństwa publicznego, Służby Więziennej oraz w charakterze żołnierza zawodowego.

Za pracowników zatrudnionych w szczególnym charakterze – zgodnie z art. 32 ust. 3 ustawy emerytalnej oraz w przepisach rozporządzenia w sprawie wieku emerytalnego – uznaje się:

  1. pracowników organów kontroli państwowej,

  2. pracowników organów administracji celnej,

  3. osoby wykonujące działalność twórczą lub artystyczną,

  4. dziennikarzy zatrudnionych w redakcjach dzienników, czasopism, w radiu, telewizji oraz w organach prasowych, informacyjnych, publicystycznych albo fotograficznych, objętych układem zbiorowym pracy dziennikarzy,

  5. nauczycieli, wychowawców lub innych pracowników pedagogicznych wykonujących pracę nauczycielską wymienioną w art. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela,

  6. żołnierzy zawodowych, funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Służby Celnej, Służby Więziennej i Państwowej Straży Pożarnej, jeżeli nie spełniają warunków lub utracili prawo do świadczeń określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym tych osób,

  7. pracowników jednostek ochrony przeciwpożarowej, o których mowa w art. 15 pkt 1a–5 i 8 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej.

  8. Okresy pracy w szczególnych warunkach nie podlegają sumowaniu z okresami pracy w szczególnym charakterze.

Do 15-letniego okresu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganego do ustalenia rekompensaty zostaną zaliczone okresy, w których zatrudnienie było wykonywane w ramach stosunku pracy lub stosunku służby. Nie mogą więc być do niego zaliczone okresy wykonywania takiej pracy w ramach działalności pozarolniczej, umowy zlecenia, umowy o dzieło czy innej umowy cywilnoprawnej ( z wyjątkiem osób wykonujących działalność twórczą lub artystyczną).