Wysokość emerytur dla nauczycieli urodzonych po 31 grudnia 1948 r.

Jesteś nauczycielem i urodziłeś się po 1948 r.? Dowiedz się w jaki sposób obliczymy Ci wysokość emerytury.

Wszystko zależy od tego, czy ubiegasz się o emeryturę nauczycielską przewidzianą w art. 88 Karty Nauczyciela, czy o emeryturę, przysługującą po ukończeniu powszechnego wieku emerytalnego (60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn).

Emeryturę nauczycielską obliczymy według dotychczasowych zasad.

A przyznamy Ci ją, gdy spełniłeś warunki określone w art. 88 Karty Nauczyciela, tj.:

• do 31 grudnia 2008 r. masz 30 lat zatrudnienia, w tym 20 lat pracy nauczycielskiej lub 25 lat zatrudnienia, w tym 20 lat pracy nauczycielskiej w szkolnictwie specjalnym,
• rozwiążesz stosunek pracy,
• zgłosisz wniosek o emeryturę przed osiągnięciem powszechnego wieku emerytalnego.

Emeryturę nauczycielską przyznamy Ci również jeżeli:

• przed 1 października 2017 r. nie osiągnąłeś podwyższonego wieku emerytalnego, ale osiągnąłeś wiek 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn, albo wiek ten osiągniesz w okresie od 1 października 2017 r. do 31 sierpnia 2018 r.,
• do 31 grudnia 2008 r. spełniłeś wymienione wyżej warunki stażowe,
• zgłosisz wniosek o emeryturę do 31 sierpnia 2018 r., po uprzednim rozwiązaniu stosunku pracy.

Jeżeli jesteś członkiem otwartego funduszu emerytalnego przyznamy Ci emeryturę nauczycielską pod warunkiem, że zgłosisz wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w OFE, za pośrednictwem ZUS, na dochody budżetu państwa.

Jeżeli zgłosisz wniosek o emeryturę po osiągnięciu powszechnego wieku emerytalnego (lub po 31 sierpnia 2018 r. – w opisanym wyżej przypadku), przyznamy Ci emeryturę z tytułu ukończenia tego wieku. Taką emeryturę obliczymy według nowych zasad.

Ważne!
Prawo do emerytury w powszechnym wieku emerytalnym może być ustalone bez rozwiązania stosunku pracy. Wypłatę emerytury podejmiemy jednak po przedłożeniu dokumentu potwierdzającego rozwiązanie stosunku pracy.

Warunki jakie musisz spełnić aby przejść na emeryturę na dotychczasowych i nowych zasadach opisaliśmy szczegółowo w ulotce „Jakie emerytury dla nauczycieli”.

Poniżej wyjaśniamy w jaki sposób obliczamy wysokość emerytur według dotychczasowych i nowych zasad.

Wysokość emerytury nauczycielskiej według dotychczasowych zasad

Wysokość tej emerytury zależy od:

• kwoty bazowej, która obowiązuje w dniu, od którego przyznaliśmy Ci emeryturę,
• podstawy wymiaru emerytury oraz
• okresów składkowych i nieskładkowych (okresy nieskładkowe uwzględnimy tylko w części, która nie przekracza 1/3 okresów składkowych).

Emeryturę według dotychczasowych zasad obliczamy zgodnie z art. 53 ustawy emerytalnej, w ten sposób, że sumujemy trzy składniki:

• część socjalną (24% kwoty bazowej, obowiązującej w dniu, od którego przyznaliśmy Ci emeryturę),
• część składkową (po 1,3% podstawy wymiaru za każdy rok okresów składkowych z uwzględnieniem pełnych miesięcy),
• część nieskładkową (po 0,7% podstawy wymiaru za każdy rok okresów nieskładkowych z uwzględnieniem pełnych miesięcy).

Kwota bazowa to 100% przeciętnego wynagrodzenia z poprzedniego roku kalendarzowego, po odjęciu potrąconych od ubezpieczonych składek na ubezpieczenia społeczne. Jest ona ustalana corocznie i obowiązuje od 1 marca każdego roku kalendarzowego do końca lutego następnego roku. Od 1 marca 2018 r. kwota bazowa wynosi 3731,13 zł.

Podstawę wymiaru emerytury ustalimy w sposób wskazany w art. 15 ust. 4 ustawy emerytalnej. Najpierw Twoje zarobki z poszczególnych lat kalendarzowych porównamy do przeciętnych wynagrodzeń z tych lat. Uzyskane za poszczególne lata wskaźniki procentowe zsumujemy, a następnie wyciągniemy średnią (dzieląc sumę wskaźników przez liczbę lat). W ten sposób ustalimy wskaźnik wysokości podstawy wymiaru (dalej: wwpw). Wskaźnik ten ograniczymy do 250%. Ten ograniczony wskaźnik pomnożymy następnie przez kwotę bazową, obowiązującą w dniu, od którego przyznaliśmy emeryturę. W ten sposób otrzymamy podstawę wymiaru emerytury.

Podstawę wymiaru emerytury ustalamy od wynagrodzeń:

• z 10 kolejnych lat kalendarzowych wybranych z ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłosiłeś wniosek o emeryturę, lub
• z 20 lat kalendarzowych, przypadających przed rokiem, w którym zgłosiłeś wniosek o emeryturę, dowolnie wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniom.

Okresy składkowe to te, za które miałeś opłacone składki na ubezpieczenie społeczne, np. pracy na podstawie umowy o pracę, prowadzenia działalności gospodarczej lub za które nie trzeba było opłacać składek, np. czynnej służby wojskowej. Okresy te są wymienione w art. 6 ustawy emerytalnej.

Okresy nieskładkowe to okresy braku aktywności zawodowej, wymienione w art. 7 ustawy emerytalnej, np. okresy pobierania wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy, zasiłków chorobowego i opiekuńczego, opieki nad dziećmi, nauki w szkole wyższej.

Gdy ustalimy podstawę wymiaru emerytury i wiemy ile uzbierałeś okresów składkowych i nieskładkowych, odpowiednie wartości podstawimy do wzoru, który przedstawiliśmy wyżej. To pozwoli nam wyliczyć kwotę Twojej emerytury.

Jak obliczamy emeryturę według dotychczasowych zasad - przykład

Pani Maria pracowała w szkole jako nauczyciel w pełnym wymiarze czasu pracy. Do 31 grudnia 2008 r. ma 27 lat składkowych i 4 lata nieskładkowe, w tym 23 lata pracy nauczycielskiej. Pani Maria rozwiązała stosunek pracy z końcem grudnia 2017 r. i zgłosiła wniosek o emeryturę.

Do ustalenia podstawy wymiaru emerytury Pani Maria wskazała wynagrodzenie z 10 kolejnych lat kalendarzowych (lata 2007 – 2016). Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru obliczony z tego okresu wyniósł 115,45%. Do wyliczenia emerytury przyjęliśmy kwotę bazową, która obowiązywała od 1 marca 2017 r. do 28 lutego 2018 r. – 3 536,87 zł.

Podstawa wymiaru emerytury wyniosła zatem 4083,32 zł (3 536,87 zł x 115,45%).

W celu obliczenia emerytury zsumowaliśmy trzy składniki:

• część socjalną (24% x 3 536,87 zł = 848,85 zł),
• część składkową (36 x 1,3% x 4 083,32 zł = 1 911,00 zł),
• część nieskładkową (4 x 0,7% x 4 083,32 zł = 114,33 zł).

Kwota emerytury brutto wyniosła 2 874,18 zł (tj. 848,85 + 1 911,00 + 114,33), a po waloryzacji od 1 marca 2018 r. wskaźnikiem 102,98% - 2 959,83 zł.

Gdyby Pani Maria pracowała do 31 grudnia 2018 r. (1 rok dłużej) i wniosek o emeryturę zgłosiła, np. w styczniu 2019 r. (nie osiągnęła jeszcze powszechnego wieku emerytalnego), podstawę wymiaru emerytury obliczylibyśmy od aktualnie obowiązującej kwoty bazowej i dlatego wyniosłaby ona, przy takich samych zarobkach 4307,59 zł (3731,13 zł x 115,45%). Od tej samej kwoty bazowej wyliczylibyśmy też część socjalną emerytury.

W celu obliczenia emerytury zsumowalibyśmy trzy składniki:

• część socjalną (24% x 3731,13 zł = 895,47 zł),
• część składkową (37 x 1,3% x 4307,59 zł = 2 071,95 zł),
• część nieskładkową (4 x 0,7% x 4307,59 zł = 120,61 zł).

Kwota emerytury brutto wyniosłaby 3 088,03 zł.

W powyższym przypadku gdyby zarobki Pani Marii w 2017 r. były wyższe niż w 2007 r. (w stosunku do przeciętnego wynagrodzenia), przyjęlibyśmy wwpw z lat 2008-2017, a emerytura byłaby jeszcze korzystniejsza.

Wysokość emerytury w powszechnym wieku emerytalnym

Wysokość emerytury z tytułu ukończenia powszechnego wieku emerytalnego obliczamy według nowych zasad, zgodnie z art. 26 ustawy emerytalnej. Wysokość tej emerytury zależy od:

• kwoty składek na ubezpieczenie emerytalne zapisanych na Twoim koncie w ZUS, do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, z uwzględnieniem ich waloryzacji,
• kwoty środków zapisanych na subkoncie, z uwzględnieniem ich waloryzacji,
• kwoty zwaloryzowanego kapitału początkowego,
• średniego dalszego trwania życia właściwego dla wieku przejścia na emeryturę.

Środków zapisanych na subkoncie nie uwzględniamy przy obliczaniu emerytury przysługującej po ukończeniu powszechnego wieku emerytalnego, gdy:

• ustalamy emeryturę według tzw. mieszanych zasad,
• przyznajemy emeryturę kobiecie, która jednocześnie uzyskuje prawo do okresowej emerytury kapitałowej,
• przyznajemy emeryturę osobie, która pobierała wcześniejszą emeryturę ustaloną według dotychczasowych zasad,
• przyznajemy wcześniejszą emeryturę, którą obliczamy według nowych zasad.

Suma zwaloryzowanych składek emerytalnych i kapitału początkowego to podstawa obliczenia emerytury.

Jeżeli pobierałeś wcześniejszą emeryturę, np. z Karty Nauczyciela, to od podstawy obliczenia emerytury odejmiemy łączną kwotę świadczeń, które otrzymałeś. Bierzemy przy tym pod uwagę wysokość świadczeń przed odliczeniem zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych i składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz – przed potrąceniami lub egzekucją (jeżeli były).

Średnie dalsze trwanie życia to wielkość statystyczna, która określa przeciętny okres jaki upływa od ustalenia prawa do emerytury do śmierci ubezpieczonego. Tablice trwania życia uwzględniają średnie dalsze trwanie życia w miesiącach, wspólnie dla kobiet i mężczyzn. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego ogłasza je co roku w Monitorze Polskim, w formie komunikatu. Tablice te są podstawą do obliczenia emerytur, o które wnioski ubezpieczeni zgłosili od 1 kwietnia do 31 marca następnego roku.

Przy ustalaniu średniego dalszego trwania życia weźmiemy pod uwagę Twój wiek:

• na dzień zgłoszenia wniosku o emeryturę – jeżeli wniosek zgłosiłeś w kolejnych miesiącach po miesiącu, w którym osiągnąłeś wiek emerytalny,
• na dzień osiągnięcia wieku emerytalnego – jeżeli wniosek zgłosiłeś w miesiącu, w którym osiągnąłeś ten wiek lub wcześniej.

W zależności od tego co jest dla Ciebie korzystniejsze, wartość średniego dalszego trwania życia ustalimy (dla wieku określonego jak w poprzednim akapicie)  według tablic obowiązujących:

• w dniu zgłoszenia wniosku o emeryturę,
• w dniu osiągnięcia wieku 60 lat przez kobietę i 65 lat przez mężczyznę.

Przykład – ustalanie średniego dalszego trwania życia

Pani Julia urodziła się 2 marca 1957 r. Wniosek o emeryturę zgłosiła 12 marca 2018 r. W dniu zgłoszenia wniosku o emeryturę ma ukończone 61 lat życia. Średnie dalsze trwanie życia dla osoby w tym wieku ustalone według tablicy obowiązującej:

• w dniu, w którym zgłosiła wniosek wynosi 254,2 miesięcy,
• w dniu jej 60-tych urodzin wynosi 250,6  miesięcy.

Do obliczenia emerytury Pani Julii przyjmiemy korzystniejszy wariant tj. 250,6 miesięcy.

Przykład - jak obliczamy emeryturę według nowych zasad

Pani Zofia ur. 15 marca 1957 r. wniosek o emeryturę zgłosiła 20 marca 2018 r. W 1999 roku nie przystąpiła do otwartego funduszu emerytalnego, w związku z czym całość jej składki emerytalnej zapisywana jest na koncie w ZUS. Udokumentowała na 1 stycznia 1999 r. 16 lat i 11 miesięcy składkowych oraz  7 lat i 3 miesiące nieskładkowe (w tym okres sprawowania opieki nad dziećmi). Pani Zofia do ustalenia podstawy wymiaru kapitału początkowego wskazała wynagrodzenia z 10 lat kalendarzowych 1989-1998. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału wyniósł 100,89%.

Do ustalenia wysokości emerytury przyjęliśmy:

• kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego – 486 623,51 zł,
• kwotę składek zapisanych na koncie – 189 542,19 zł,
• średnie dalsze trwanie życia ustalone według tablicy obowiązującej w dniu osiągnięcia wieku 60 lat – 250,6 miesięcy.

Wyliczona emerytura wynosi 2698,19 zł.

Rekompensata za pracę nauczycielską

Za pracę w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, w tym pracę nauczycielską ustalimy Ci rekompensatę, jeżeli:

• przed 1 stycznia 2009 r. pracowałeś w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze stale i w pełnym wymiarze czasu pracy przez co najmniej 15 lat,
• nie masz ustalonego prawa do wcześniejszej emerytury, np. z Karty Nauczyciela, nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego lub emerytury pomostowej,
• wystąpisz z wnioskiem o emeryturę w powszechnym wieku emerytalnym.

Rekompensatę ustalamy w formie dodatku do kapitału początkowego na wniosek o emeryturę powszechną. Jej wysokość zależy między innymi od stażu pracy oraz czasu, przez jaki pracowałeś w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Jak wyliczamy rekompensatę?

Rekompensatę obliczamy według wzoru:

R = 64,32 x K x X

gdzie:
R - oznacza kwotę rekompensaty,
K - oznacza kwotę emerytury „hipotetycznej” obliczonej w decyzji o ustaleniu kapitału początkowego (kwota hipotetycznej emerytury na 31 grudnia 1998 r. = część socjalna + część za okresy składkowe + część za okresy nieskładkowe),
X - oznacza współczynnik określający, jaka część wymogów do wcześniejszej emerytury została spełniona do 31 grudnia 2008 r. Obliczamy go według następującego wzoru:

• w przypadku kobiet:

• w przypadku mężczyzn:

gdzie:
So – oznacza okresy składkowe i nieskładkowe osiągnięte przed 1 stycznia 2009 r.,
Sw - oznacza okres wykonywania przed 1 stycznia 2009 r. pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów ustawy emerytalnej,
Ws - oznacza obniżony wiek emerytalny w rozumieniu przepisów ustawy emerytalnej,
W - oznacza wiek ubezpieczonego w dniu 31 grudnia 2008 r. w pełnych latach zaokrąglonych w górę.

Przykład

Pan Jan z wnioskiem o emeryturę wystąpił w wieku 66 lat i 2 miesięcy. Nie miał ustalonego prawa do wcześniejszej emerytury z tytułu pracy nauczycielskiej. Na dzień 1 stycznia 2009 r. udokumentował 30 lat i 10 miesięcy składkowych, w tym 16 lat i 7 miesięcy pracy nauczycielskiej wykonywanej w pełnym wymiarze czasu pracy oraz 5 lat pracy nauczycielskiej na ¾ etatu.

Do ustalenia kapitału początkowego na 1 stycznia 1999 r. przyjęto 19 lat i 7 miesięcy składkowych oraz 4 lata i 6 miesięcy nieskładkowych. Pan Jan do ustalenia podstawy wymiaru kapitału początkowego wskazał wynagrodzenia z 10 lat kalendarzowych 1989-1998. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału wyniósł 161,91%.

Jak wyliczamy rekompensatę?

Kwota emerytury hipotetycznej ustalona w decyzji o ustaleniu kapitału początkowego to 795,47 zł.
Kwotę rekompensaty ustalimy następująco: 64,32 x 795,47 zł x 0,98 = 50 141,34 zł, gdzie:

• 50 141,34 zł – kwota rekompensaty
• 64,32 – wartość stała
• 795,47 zł – kwota emerytury hipotetycznej obliczonej w decyzji o ustaleniu kapitału początkowego
• 0,98 – współczynnik określający, jaka część wymogów do wcześniejszej emerytury została spełniona do 31 grudnia 2008 r., obliczony:

Podane we wzorze wartości oznaczają:

• 30,83 – okresy składkowe i nieskładkowe osiągnięte przed 1 stycznia 2009 r.,
• 25 – wymagany staż emerytalny,
• 16,58 – okres wykonywania przed 1 stycznia 2009 r. pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów ustawy emerytalnej,
• 15 – wymagany okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze,
• 58 – wiek ubezpieczonego w dniu 31 grudnia 2008 r. w pełnych latach zaokrąglonych w górę,
• 60 – obniżony wiek emerytalny w rozumieniu przepisów ustawy emerytalnej,
• 18 – wartość stała.

Rekompensata w kwocie 50 141,34 zł stanowi dodatek do kapitału początkowego, który na dzień 1 stycznia 1999 r. wyniósł 166 253,23 zł. Rekompensata i kapitał początkowy podlegały następnie waloryzacjom przeprowadzanym corocznie w czerwcu oraz waloryzacjom kwartalnym uzależnionym od miesiąca przejścia na emeryturę.

Emerytura bez rekompensaty

Do ustalenia wysokości emerytury przyjęliśmy:

• kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego – 611 293,11 zł,
• kwotę składek zapisanych na koncie, z uwzględnieniem ich waloryzacji – 103 000,53 zł,
• średnie dalsze trwanie życia dla wieku 66 lat i 2 miesięcy 209,90 miesięcy.

Wyliczona emerytura wynosi 3 403,02 zł.

Emerytura z rekompensatą

Do ustalenia wysokości emerytury z rekompensatą przyjęliśmy:

• kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego wraz z rekompensatą – 795 656,78 zł,
• kwotę zwaloryzowanych składek zewidencjonowanych na koncie – 103 000,53 zł,
• średnie dalsze trwanie życia 209,90 miesięcy.

Wyliczona emerytura wynosi 4 281,36 zł.

Ważne!
Rekompensatę za pracę w szczególnych warunkach doliczamy do kapitału początkowego, który dla osób z dużym stażem pracy przed 1999 r. jest istotnym elementem podstawy obliczenia emerytury powszechnej, a tym samym rekompensata ma znaczący wpływ na wysokość emerytury powszechnej.

Dłuższa praca wyższa emerytura

Wysokość emerytury według nowych zasad zależna jest między innymi od kwoty zwaloryzowanych składek na ubezpieczenie emerytalne, opłaconych za okresy po 31 grudnia 1998 r. Dłuższa aktywność zawodowa, a tym samym dalsze opłacanie składek emerytalnych powoduje, że wzrasta kwota składek zapisanych na indywidualnym koncie ubezpieczonego. Dodatkowo kwota kapitału początkowego i składek zapisanych na indywidualnym koncie ubezpieczonego wzrasta wskutek kolejnych waloryzacji. Ubezpieczonemu, który zdecyduje się przejść na emeryturę w późniejszym wieku, do obliczenia podstawy wymiaru emerytury, przyjmiemy zatem wyższy kapitał początkowy oraz wyższą kwotę składek. Przyjmiemy jednocześnie niższe (z każdym kolejnym miesiącem) średnie dalsze trwanie życia przez które podzielimy podstawę obliczenia emerytury.

Przykład 1

Pan Zbigniew urodzony w listopadzie 1950 r. zgłosił wniosek o emeryturę w lutym 2017 r.

Do ustalenia wysokości emerytury przyjęliśmy:

• kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego – 620 678,86 zł,
• kwotę zwaloryzowanych składek zewidencjonowanych na koncie – 404 401,39 zł,
• średnie dalsze trwanie życia 205,70 miesięcy (wg tablicy obowiązującej w dniu zgłoszenia wniosku).

Wyliczona emerytura wyniosła 4 983,38 zł.  Nie podjęliśmy wypłaty emerytury, gdyż Pan Zbigniew nadal pozostawał w zatrudnieniu.

Pan Zbigniew pracował do 31 sierpnia 2017 r. i wniosek o podjęcie wypłaty emerytury zgłosił we wrześniu 2017 r.

Do ustalenia wysokości emerytury przyjęliśmy:

• kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego – 661 968,56 zł,
• kwotę zwaloryzowanych składek zewidencjonowanych na koncie – 434 054,97 zł,
• średnie dalsze trwanie życia 200,90 miesięcy (wg tablicy obowiązującej w dniu osiągnięcia podwyższonego wieku emerytalnego).

Wyliczona emerytura wyniosła 5 455,57 zł. Od 1 września 2017 r., tj. po rozwiązaniu stosunku pracy  podjęliśmy wypłatę emerytury.

Przykład 2

Pani Jadwiga urodzona we wrześniu 1957 r. zgłosiła wniosek o emeryturę w październiku 2017 r.

Do ustalenia wysokości emerytury przyjęliśmy:

• kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego – 274 735,14 zł,
• kwotę zwaloryzowanych składek zewidencjonowanych na koncie – 249 800,01 zł,
• średnie dalsze trwanie życia 262,50 miesięcy (wg tablicy obowiązującej w dniu zgłoszenia wniosku).

Wyliczona emerytura wyniosła 1998,23 zł. Nie podjęliśmy wypłaty emerytury, gdyż Pani Jadwiga nadal pozostawała w zatrudnieniu.

Pani Jadwiga pracowała do 30 listopada 2017 r. i wniosek o podjęcie wypłaty emerytury zgłosiła w grudniu 2017 r.

Do ustalenia wysokości emerytury przyjęliśmy:

• kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego – 274 735,14 zł,
• kwotę zwaloryzowanych składek zewidencjonowanych na koncie –251 400,31 zł,
• średnie dalsze trwanie życia 261,00 miesięcy (wg tablicy obowiązującej w dniu zgłoszenia wniosku o podjęcie wypłaty emerytury).

Wyliczona emerytura wyniosła 2 015,84 zł. Od 1 grudnia 2017 r. tj. po rozwiązaniu stosunku pracy podjęliśmy wypłatę emerytury.

Ważne!
Wysokość emerytury należnej poszczególnym ubezpieczonym obliczamy wyłącznie na wniosek zgłoszony w tej sprawie. Do wniosku powinny być dołączone dokumenty, które uzasadniają ustalenie prawa do emerytury oraz pozwalają na obliczenie jej wysokości.

Wysokość emerytury zależna jest od wielu parametrów, które zmieniają się w zależności od daty przejścia na emeryturę, np. w przypadku emerytury nauczycielskiej – kwoty bazowej, a w przypadku emerytury na nowych zasadach – wskaźników waloryzacji kapitału początkowego i składek, średniego dalszego trwania życia. Nie znamy wartości przyszłych wskaźników waloryzacji i innych parametrów, które mają wpływ na wysokość świadczenia. Wobec tego kwota hipotetycznej lub prognozowanej emerytury, nie jest odzwierciedleniem rzeczywistej kwoty emerytury ustalonej na dzień faktycznego przejścia na to świadczenie.

Podstawa prawna

• Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2017 r. poz.1383, z późn.zm)
• Ustawa z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz.U. z 2017 r. poz. 1189, z późn.zm.)
• Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (Dz.U. z 2017 r. poz. 664 z późn.zm.)